Dlatego mówię wam: Każdy grzech i obraza będą ludziom odpuszczone, ale obraza Ducha nie będzie odpuszczona. I ktokolwiek wypowiedziałby słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; kto by jednak wypowiedział przeciw Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone ani w tym wieku, ani w nadchodzącym (Mateusza 12,31-32).

Oświadczam wam, wszystkie grzechy będą synom ludzkim odpuszczone, a nawet bluźnierstwa, ilekroć by zbluźnili. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, a nie ma przebaczenia na wieki, lecz ciąży na nim grzech wieczny. Mówili bowiem: Ma ducha nieczystego (Marka 3,28-30).

Każdemu, kto powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, a będzie odpuszczone; temu zaś, kto zbluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone (Łukasza 12,10).

Interpretacji „grzechu przeciwko Duchowi Świętemu” jest prawie tyle co interpretujących. My zajmiemy się tym, co jest napisane.

1. KTO TO MÓWI

O tej sprawie mówi sam Jezus – i to w dodatku w kontekście własnej osoby. Trzy Ewangelie o tym wspominają – znaczy dość ważne.

2. CO MÓWI

W tych trzech opisach użyte jest słowo βλασφημία (rzeczownik bluźnierstwo) i βλασφημέω (czasownik bluźnić). Jednocześnie też Jezus używa wyrażenia „mówić słowo przeciwko”. Nie trzeba być super biegłym, by zobaczyć, że w tym kontekście są to synonimy. Bluźnierstwo = mówienie słowa przeciwko komuś / na kogoś.

Bluźnierstwo w Starym i Nowym Testamencie jest przede wszystkim związane z wypowiadaniem słów, które można uznać za uwłaczające Bogu lub rzeczom świętym dla Boga. Jezus właśnie za bluźnierstwo został skazany na śmierć przez Sanhedryn (Mateusza 26,65) według nakazu z Księgi Kapłańskiej 24,16.

3. JAKI GRZECH

Jezus nie mówi tu o jakimkolwiek „grzechu” przeciwko Duchowi Świętemu (np. o zasmucaniu Ducha Świętego). Mówi wyłącznie o bluźnierstwie / mówieniu słowa przeciwko Duchowi Świętemu. Dodatkowo podkreśla, że wszelkie inne rodzaje grzechów będą wybaczone ludziom – a wyjątek jest tylko jeden.

4. KONTEKST

W Ew. Mateusza (12,22-37) słowa te padają w bardzo określonym kontekście.
Jezus – na oczach wszystkich ludzi – uwalnia od demona człowieka zniewolonego.
Ludzi zadają retoryczne pytanie: Czy to jest syn Dawida (Mesjasz)?
Faryzeusze zaprzeczają i twierdzą, że Jezus robi to mocą Belzebuba (złego ducha).
Jezus wyjaśnia absurdalność takiego rozumowania – szatan nie może wyrzucać szatana.
I dodaje, że zdamy sprawę ze wszystkich wypowiedzianych w życiu słów przed sądem Boga.

W Ew. Marka kontekst jest podobny, ale krótszy – nie mamy tylu informacji co u Mateusza.

W Ew. Łukasza kontekstem jest śmiałe przyznawanie się do Jezusa pomimo opozycji i niebanie się śmierci z rąk złych ludzi.

5. PRZYCZYNA

Mateusz i Marek podają przyczynę – dlaczego Jezus powiedział te słowa.

Lecz faryzeusze, słysząc to, mówili: On tylko przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy (Mateusza 12,24)

Mówili bowiem: Ma ducha nieczystego (Marka 3,30).

Bez uwzględnienia tej przyczyny wszelkie interpretacje słów Jezusa mijają się z celem. Rozumienie słów Jezusa ma sens tylko wtedy, gdy uwzględnia ich powód/przyczynę.

6. KIEDY

Jezus wyraźnie podkreśla, że nieprzebaczenie bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu dotyczy wieku obecnego i nadchodzącego (przyszłego). Są dwa wieki, w których to będzie miało zastosowanie.

7. NATURA BLUŹNIERSTWA

Spróbujmy podsumować obserwacje:
– Gdy ktoś widzi,
– jak Syn Adama
– mocą Ducha Świętego
– uwalnia od demona (złego ducha) zniewolonego człowieka
– i mówi, że moc Ducha Świętego to moc Belzebuba (zamiast uznać Jezusa jako Syna Dawida, pełnego mocy Bożej),
– to bluźni przeciwko Duchowi Świętemu
– i nie będzie mu to bluźnierstwo (mówienie przeciwko) przebaczone
– ani w tym wieku, ani w nadchodzącym.

8. NADCHODZĄCY WIEK

Dlaczego Jezus wspomniał o nadchodzącym (przyszłym) wieku?

Bo według Pisma przyjdzie ponownie na ziemię i będzie podobnie działał jak przy pierwszym przyjściu – tym razem jako król całej ziemi przez 1000 lat. I wtedy również będzie „okazja”, by zrobić to samo, co zrobili faryzeusze w Ewangeliach – bluźnić, mówić obraźliwie o Duchu Świętym.

Tekst nie ogranicza nadchodzącego wieku wyłącznie do tego, który od razu nastąpi po obecnym. Może to być dowolny okres w historii zbawienia, który Bóg zaplanował.

9. CZY MOŻNA DZIŚ

Według tego, co czytamy, nie wydaje się to możliwe – dopóki Jezus pozostaje w niebie i dopóki nie „przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dzieje 1,11).

ZAGADKA

Czy Ananiasz i Safira popełnili „grzech przeciwko Duchowi Świętemu” (Dzieje 5)?